ایده ها

کتابخانه سیار

سالهای اول طلبگی که در قم درس می خواندم دهه پنجاه یک ساک خوشگل کوچک تهیه کردم و حدود ۱۰۰ کتاب جیبی جذاب که برای نوجوانان مناسب بود انتخاب و کتابخانه‌ای سیار راه اندازی کردم و راهی شهر خودم کاشان شدم در کوچه و خیابان و بازار به راه افتادم و بچه ها را صید می کردم و باب صحبت با آنها باز کرده و پیشنهاد مطالعه کتاب را به آنان میدادم. کتابی در اختیار آنها قرار داده و قرار می گذاشتم هفته بعد کتاب را تحویل بگیریم هفته بعد به سراغ آنها رفته و میزان علاقه مندی آنها را نسبت به آن کتاب ارزیابی می کردم و کتاب دوم را بر اساس علاقه مندی آنها تحویل میدادم و سفارشات لازم را جهت مطالعه کتاب می‌کردم لذت این کار هنوز از ذائقه ام پاک نشده است. دیری نگذشت که دوستان نوجوان بسیاری پیدا کردم که رابطه من با آنها کتاب بود. آرام آرام طرح را به تهران کشاندم و بعضی از روزهای پنجشنبه و جمعه از قم به تهران می آمدم به خانه بستگان می رفتم و با بچه‌های آنها طرح دوستی می ریختم و متناسب با سن و علاقه مندی آنها کتاب امانت می دادم. آنقدر این طرح شیرین بود که گاهی هفته ها تردید داشتم که به کاشان بروم یا تهران . خداوند جهان دلهایی را در اختیار من قرار داده بود که به صورت خودجوش طالب دانستنی های جدید و شناخت راه های تازه بودند و چه میدانی برای تبلیغ خوبتر از این میدان، بسیاری از همان بچه ها جذب مساجد و هیئت‌ها شدند و یا در مدارس خود فعال شدند. من به ناچار مجبور بودم که کتابهای زیادی رامطالعه کنم و بهترینها را برگزینم که این برای خودم خیلی مفید بود به ناچار با نیازها و علاقه مندی های نسل نو و نیازهای آنها آشنا میشدم که برایم ضروری بود. امروز که نزدیک ۵۰ سال از آن روزها میگذرد و شرایط فرهنگی و مناسبات اجتماعی بسیار تغییر کرده و فضاهای مجازی جای فضاهای حقیقی را گرفته اما احساس می کنم همچنان این طرح قابلیت اجرا دارد و مناسب ترین وقت برای آن تابستان است. طلاب و دانشجویان علاقه‌مند می‌توانند با ورود به این عرصه و ارتباط چهره به چهره با نسل نو گام های بلندی در راه ارتقاء فرهنگ بردارند.