دانلود فایل صوتی

بسم الله الرحمن الرحیم

به مهمانی قرآن کریم می‌رویم:

بیشتر آیات این صفحه دربارۀ پیمان‌شکنی یهود است.

خداوند انسان را متعهد و مسئول آفریده‌است و با کتاب‌هایی که فرستاده و پیامبرانی که اعزام فرموده،

تعهدات مردم را بیان کرده است؛ اما بسیاری از ملت‌ها پیمان‌شکنی کرده‌اند.

این درس‌ها فقط برای نقل تاریخ نیست بلکه برای همۀ روزگاران است…
آیات را می‌خوانیم:

صفحۀ ۱۳
سورۀ مبارکه بقره
آیات ۸۸-۸۴

آیۀ ۸۴ :

«وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ لَا تَسْفِکُونَ دِمَاءَکُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ»

«وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ» و یاد کنید آنگاه که پیمان گرفتیم از شما، «لَا تَسْفِکُونَ دِمَاءَکُمْ» خون همدیگر را نریزید،

« وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ» همدیگر را از سرزمینتان بیرون نکنید،

«ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ » شما هم بر این تعهد اعتراف کردید، خودتان هم گواه بودید، اما در عمل پیمان‌شکنی کردید.

آیۀ ۸۵ :

«ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِیقًا مِنْکُمْ مِنْ دِیَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَیْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ یَأْتُوکُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ

وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ وَتَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَنْ یَفْعَلُ ذَٰلِکَ مِنْکُمْ إِلَّا خِزْیٌ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا ۖ

وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ یُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ»

«ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ»شما همان‌هایی هستید که خودتان را کشتید،

«وَتُخْرِجُونَ فَرِیقًا مِنْکُمْ مِنْ دِیَارِهِمْ» بعضی از خودتان را از سرزمینشان بیرون کردید،

«تَظَاهَرُونَ عَلَیْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ» از همدیگر را بر گناه و بر تجاوز پشتیبانی کردید.

امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیات فرموده‌اند:

در مدینه دو گروه یهودی به نام‌های بنی‌قریظه و بنی‌نضیر بودند،همچنین دو گروه مشرک هم بودند:

اوس و خزرج.

یهودی‌ها هم‌کیش و هم‌دین بودند، ولی گاهی به خاطر منافع خودشان دعوا، نزاع و اختلاف داشتند؛

در برهه‌ای هر کدام از گروه‌های یهودی با یک گروه از مشرکان هم‌پیمان شدند و هم‌کیشان و هم‌دینان خودشان را می‌کشتند یا از مدینه اخراج می‌کردند.

ولی گاهی که آرامش وجود داشت، دو گروه یهودی هم دست می‌شدند و اُسرای همدیگر را بازخرید می‌کردند.

آیۀ فوق به این نکته اشاره دارد.

«وَإِنْ یَأْتُوکُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ» گاهی که آرامش وجود دارد اسیر یهودی می‌گیرید و فدیه می‌دهید و اسیر را آزاد می‌کنید،

«وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ» در حالی که بیرون کردن همان افراد بر اساس تورات حرام بود بر شما، کسی یا کسانی را از وطن و سرزمین‌شان بیرون کردند.

«أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ وَتَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ»

آیا به بعضی از آیات کتاب ایمان می‌آورید و به بعضی دیگر از آن کفر می‌ورزید؟!

این بلا برای مسلمان‌ها هم وجود دارد، هرچه از آیات قرآن را که خوشایندشان باشد قبول می‌کنند و هر کدام را ناخوش می‌دارند کنار می‌گذارند.

«فَمَا جَزَاءُ مَنْ یَفْعَلُ ذَٰلِکَ مِنْکُمْ» مجازات کسی که از بین شما این کار را انجام می‌دهد چیست؟

«إِلَّا خِزْیٌ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا» مگر خواری و رسوایی در زندگی دنیا، «وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ یُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ» و روز قیامت به سخت‌ترین عذاب برگردانده خواهند شد،

«وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ» فکر نکنید بعضی از کارها را مخفیانه انجام می‌دهید و خداوند هم اطلاع ندارد، خداوند از اعمالی که انجام می‌دهید غافل نیست، آگاه است.

آیۀ ۸۶ :

«أُولَٰئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْحَیَاهَ الدُّنْیَا بِالْآخِرَهِ ۖ فَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ»

«أُولَٰئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْحَیَاهَ الدُّنْیَا بِالْآخِرَهِ» یهودی‌هایی که سرگذشتشان را بیان می‌کنیم کسانی هستند که فروختند آخرت را به زندگی دنیا، یک معاملۀ پر خسارت، «فَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ» تخفیف داده نمی‌شود در عذاب ‌آن‌ها، «وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ» کسی به یاری و نصرت ‌آن‌ها نمی‌آید.

آیۀ ۸۷ :

«وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَقَفَّیْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ ۖ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ أَفَکُلَّمَا جَاءَکُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنْفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَرِیقًا کَذَّبْتُمْ وَفَرِیقًا تَقْتُلُونَ»

«وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ» ما به موسی کتاب –تورات- دادیم، «وَقَفَّیْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ» و پس از موسی پی‌در‌پی پیامبران را اعزام کردیم، خداوند از بین آن‌ها یک پیامبر را نام می‌برد،

«وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ» به عیسی بن مریم که یکی از پیامبرانی است که پس از موسی آمده، دلایل روشن و معجزات دادیم،

«وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ» تأیید کردیم عیسی را با روح القدس، روح القدس یعنی روح پاکیزه، نظر بیشتر مفسران این است که روح القدس به جبرئیل اشاره دارد، با جبرئیل عیسی را تأیید کردیم.

«أَفَکُلَّمَا جَاءَکُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنْفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ» آیا این طور باید باشد که هر وقت پیغمبری به سراغ شما آمد که مطابق هوا و هوس شما نبود باید تکبر بورزید؟!

«فَفَرِیقًا کَذَّبْتُمْ» گروهی از شما تکذیب کردید پیامبران را، «وَفَرِیقًا تَقْتُلُونَ» گروه دیگر به قتل پیامبران کمر بستید.
این سرگذشت یهودی‌های پس از موسی است.

بعد از آمدن پیامبران، بعضی از شما آن‌ها را تکذیب کردید و بعضی از شما پیامبران را کشتید.

آیۀ ۸۸ :

«وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَقَلِیلًا مَا یُؤْمِنُونَ»

«وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ» عیسی بن مریم که با معجزات، بیانات و دلایل روشن آمد، یهودیان گفتند: دل‌های ما در پس پرده است، مطالب شما را درک نمی‌کنیم؛

«بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ» اینطور نیست که ‌آن‌ها می‌گویند-که دل‌های ما در پرده است-،

لعنت و نفرین خدا بر ‌آن‌ها باد به خاطر انکارشان، «فَقَلِیلًا مَا یُؤْمِنُونَ» جمعیت کمی ایمان آوردند، بیشتر آن‌ها لجاجت کردند و عناد به خرج دادند.

این سرگذشت انسان در روزگاران گذشته است، اما درس‌های آن برای همۀ روزگاران است.

در هر روزگاری ممکن است دعوت کنند‌ۀ به حق بیاید، بعضی او را تکذیب کنند، بعضی او را بکشند و بعضی به او ایمان بیاورند.

ببینیم ما در این میدان امتحان چگونه خواهیم بود…

خدانگهدار شما…

جلسه بعد