بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند برای موسی بن عمران پیغام فرستاد: ای موسی! مردم را عاشق من کن.

حضرت موسی به فرشتۀ وحی عرض کرد: بلد نیستم، روش آن چیست؟

جبرائیل به آسمان پر کشید و برگشت،

گفت: «خدایت می‌فرماید نعمت‌هایم را بشمار، بندگانم عاشق می‌شوند»

در این صفحه نعمت‌های بزرگی که خداوند به یهود، بنی‌اسرائیل و به امت موسی داده‌ است را یادآوری می‌کند؛

یادآوری نعمت‌ها انسان را خاشع و بیدار می‌کند…

صفحۀ ۸
سورۀ مبارکه بقره
آیات ۵۷-۴۹

آیۀ ۴۹ :

«وَإِذْ نَجَّیْنَاکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ ۚ وَفِی ذَٰلِکُمْ بَلَاءٌ مِنْ

رَبِّکُمْ عَظِیمٌ»

«وَإِذْ نَجَّیْنَاکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ» یاد کنید آن روزگاری را که ما نجات دادیم شما را از فرعونیان،

«یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ» به طرز فجیعی عذاب می‌کردند شما را، «یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ» پسران‌تان را می‌کشتند، سر می‌بریدند،

«وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ» دختران‌تان را، زنان‌تان را برای بهره‌کشی و سوء استفاده نگه می‌داشتند،

«وَفِی ذَٰلِکُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظِیمٌ» در این ماجرا بلای بزرگی از طرف پروردگارتان متوجه شما بود.

دورۀ فرعون، دورۀ خیلی سختی بود. یادتان نرود که الان انقلاب شده است!

خیلی‌ها آن خفقان‌ها، سختی‌ها، آن فشارها و آن بدبختی‌ها را از یاد برده‌اند؛ یاد کنید…

آیۀ ۵۰ :

«وَإِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَیْنَاکُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ»

«وَإِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ» یاد کنید آنگاه که ما دریا را به روی شما شکافتیم،

«فَأَنْجَیْنَاکُمْ» نجات دادیم شما را، پیش روی شما دریا بود، ارتش فرعون پشت سر شما بود،

راه را باز کردیم، از دریا به سلامت گذشتید؛

«وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ» فرعونیان هم به دنبال شما به دریا آمدند،

آب‌ها را به هم متصل کردیم، فرعونیان را غرق کردیم، این ما بودیم که این کارها را برای شما انجام دادیم؛

«وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ» شما هم داشتید تماشا می‌کردید، یادتان رفته است؟!

همین چهل سال قبل بود، همین ۳۰ سال قبل بود، چشم‌هایتان را به روی معجزات و الطاف الهی نبندید…

آیۀ ۵۱ :

«وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِینَ لَیْلَهً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ»

«وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِینَ لَیْلَهً» یاد کنید زمانی را که ما قرار گذاشتیم با موسی چهل شب،

«ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ» در دورۀ این چهل شبانه روز،

در غیاب رهبر انقلاب، شما به دنبال گوساله پرستی رفتید، به دنبال سامری رفتید.

تخلفات خودتان را یادتان نرود، الطاف الهی را یاد کنید،

خلاف‌ها و معاصی خودتان را یاد کنید، شما ظلم کردید به خودتان…

آیۀ ۵۲ :

«ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْکُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»

«ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْکُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِکَ» اما بعد از آن ما باز شما را بخشیدیم،

«لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ» شاید شکرگزار خدا باشید.

دیگر چه چیزی را یاد کنیم؟

آیۀ ۵۳ :

«وَإِذْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ»

«وَإِذْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ وَالْفُرْقَانَ» و یاد کنید زمانی را که ما به موسی کتاب دادیم،

فرقان دادیم، یعنی وسیله‌ای که مردم بتوانند حق را از باطل تشخیص بدهند.

یکی از سوره‌های قرآن سورۀ فرقان است، یعنی ما بتوانیم تشخیص بدهیم فرق حق و باطل چیست…

یکی از اسم‌های تورات فرقان است، یعنی کتابی که به ما قدرت می‌دهد حق را از باطل فرق بگذاریم.

یاد کنید آن زمان را… «لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ»

 

آیۀ ۵۴ :

«وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَکُمْ بِاتِّخَاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ ذَٰلِکُمْ

خَیْرٌ لَکُمْ عِنْدَ بَارِئِکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»

«وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ»

«إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَکُمْ» اما شما به جای اینکه به کتاب فرقان — به تورات – عمل کنید به خودتان ظلم کردید، چگونه؟

«بِاتِّخَاذِکُمُ الْعِجْلَ» رفتید دنبال گوساله‌پرستی، گوساله را گرفتید و تورات را رها کردید،

«فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِکُمْ»، «بَارِئِ» یعنی خالق، برگردید به سوی خالق‌تان، پروردگارتان.

«فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ»، چون جرم خیلی سنگینی را مرتکب شده‌اید باید توبۀ بسیار سختی بکنید؛ هم‌دیگر را به قتل برسانید.

ما فرصت تشریح این آیه‌ها را نداریم اما در حدی که چیزی بیشتر از ترجمه باشد به آن‌ها می‌پردازیم،

آن‌هایی که کنجکاو هستند به تفسیر این آیات مراجعه کنند.

«ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ عِنْدَ بَارِئِکُمْ» این نوع توبه کردن نزد پروردگارتان بهتر است،

«فَتَابَ عَلَیْکُمْ» خداوند رحمتش را به سوی شما برگرداند،

«إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ» حقیقت این است که او توبه‌پذیر مهربان است.

اگر دست التماس به سوی خدا بلند کنیم ما را می‌بخشد،

مهم این است که ما به صورت جدی از گناهانمان منصرف شویم، پشیمان شویم و جبران کنیم.

آیۀ ۵۵ :

«وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَهً فَأَخَذَتْکُمُ الصَّاعِقَهُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ»

«وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَهً» یاد کنید یک گناه دیگر را،

شما به پیغمبرتان موسی گفتید: ما تا خدا را نبینیم ایمان نمی‌آوریم، این چه حرفی بود؟

حضرت موسی این همه معارف برای خداشناسی برای شما آورده است،

خدا که جسم نیست، خدا که دیدنی نیست، این چه درخواستی بود شما کردید؟!

«فَأَخَذَتْکُمُ الصَّاعِقَهُ» به خاطر این جرم و گناه صاعقه شما را فرا گرفت و مردید،

«وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ» در حالی که نگاه می‌کردید صاعقه آمد و شما را فرا گرفت.

آیۀ ۵۶ :

«ثُمَّ بَعَثْنَاکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»

«ثُمَّ بَعَثْنَاکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ» اما بعد از مدتی خداوند شما را زنده کرد،

بعد از میراندن شما را زنده کرد، «لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ» شاید شکرگزار باشید.

چه فراز و نشیب‌هایی در جامعه‌های قبلی بوده است، در جامعه‌ی ما هم هست.

قدر بدانیم، الهام بگیریم، درس بگیریم….

آیۀ ۵۷ :

«وَظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ

یَظْلِمُونَ»

«وَظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ» در بیابانی که به سمت بیت‌المقدس حرکت می‌کردید سایه‌بانی برای شما برافراشتیم،

«وَأَنْزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ» بهترین خوردنی‌ نوعی شیرۀ گیاه مثل عسل و گوشت پرنده‌ای لذیذ مثل کبوتر را برای شما قرار دادیم،

«کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ» میل بفرمایید از خوردنی‌های دلپسندی که روزیتان کردیم.

طیبات یعنی دلپسند که از «طیب» به معنای عطر می‌آید.

«وَمَا ظَلَمُونَا» همه بدانند ما که خدا هستیم به انسان‌ها ظلم نکردیم،

«وَلَٰکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ» اگر دچار بدبختی شدند،

دچار قحطی شدند، تقصیر خودشان است؛

ما به کسی ظلم نمی‌کنیم، خداوند ذره‌ای به مخلوقاتش ظلم نمی‌کند،

خودشان به خودشان ظلم کردند بنی‌اسرائیل که ۴۰ سال در آن بیابان گرفتار شدند.

خدانگهدار شما …

جلسه بعد