شرح صفحه 14 قرآن کریم
برخورد یهود با ظهور پیامبر اسلام
شرح صفحه 14 قرآن کریم سورۀ مبارکه بقره آیات ۹۳-۸۹ از مجموعه دروس بر ساحل نور توسط حجت الاسلام سید جواد بهشتی را به صورت فیلم، صوت و متن پیاده شده تقدیم شما مخاطبان قرآنی می نمائیم.
بسم الله الرحمن الرحیم
به مهمانی قرآن کریم می‌رویم:
یهودیان در فلسطین زندگی می‌کردند ولی به خاطر نشانه‌هایی که در کتاب های خود و بشارت‌های ظهور پیامبر اسلام در تورات و انجیل خوانده بودند، به مدینه مهاجرت کردند.
در کتاب‌های آن‌ها نوشته شده بود که:
پیامبر آخرالزمان در نزدیکی کوهی به نام حِداد ظهور خواهد کرد، یا بین دو کوه در منطقه‌ای ظهور خواهد کرد، هجرت‌گاه پیامبر آخرالزمان بین دو کوه است.
آن‌ها هم به مدینه آمدند و کوهی به نام حِداد را پیدا کردند.
البته در کتاب آن‌ها «اُحد» نوشته شده بود ولی با «حداد» قاطی کردند و اشتباه گرفتند.
یهودی‌ها قبائل پراکنده‌ای در آن سرزمین بودند، یک وقتی برای زیارت همدیگر، از کوه حداد به منطقه‌ای دیگر می‌رفتند،
راهنمای آن‌ها گفت:
به کوه اُحد رسیدیم، آن‌ها تازه فهمیدند که اشتباه کردند و باید در نزدیکی کوه اُحد مستقر بشوند.
گاهی که من این آیات را می‌خوانم یاد منتظران امام زمان علیه السلام می‌افتم.
حدیث داریم که وقتی حضرت تشریف بیاورند، بعضی از منتظران امام زمان علیه السلام نه تنها ایمان نمی‌آورند بلکه مقابل حضرت می‌ایستند و به قتل او کمر می‌بندند.
یهودی‌ها صد سال در سرزمین مدینه چشم انتظار پیامبر اسلام بودند، وقتی پیامبر به مدینه مهاجرت کردند،
آن‌ها هم از نشانه‌ها، پیامبر را دقیقاً یافتند، به همان حدی که بچه‌های خودشان را می‌شناختند پیغمبر و قرآن را شناختند، اما بیشتر آن‌ها ایمان نیاوردند.
حق‌پذیری فقط به دانش نیست، بلکه انصاف و دل‌پاکی می‌خواهد.
بیشتر آیات این صفحه دربارۀ این سرگذشت تلخ است:
صفحۀ ۱۴
سورۀ مبارکه بقره
آیات ۹۳-۸۹
آیۀ ۸۹ :
«وَلَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَکَانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ ۚ فَلَعْنَهُ اللَّهِ عَلَى الْکَافِرِینَ»
«وَلَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ»وقتی کتابی از جانب خداوند برای یهودیان زمان پیامبر آمد،
«مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ» که تطبیق داشت با کتاب خودشان تورات،
«وَکَانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُوا» قبل از اینکه پیامبر اسلام ظهور کند این‌ها به دنبال فتح و پیروزی بر کافران بودند و می‌گفتند:
به زودی پیغمبری در این سرزمین ظهور می‌کند ، ما هم زیر پرچم او جانفشانی می‌کنیم و بر کافران پیروز خواهیم شد.
«فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا» وقتی همان پیامبری را که می‌شناختند سراغ آن ها آمد،
«کَفَرُوا بِهِ» به او کفر ورزیدند، انکار کردند او را، «فَلَعْنَهُ اللَّهِ عَلَى الْکَافِرِینَ» لعنت خداوند به کافران باد.
آیۀ ۹۰ :
«بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ یَکْفُرُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ بَغْیًا أَنْ یُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَىٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍ ۚ
وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُهِینٌ»
«بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ» بد بهایی دادند برای فروختن خودشان،
«أَنْ یَکْفُرُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ» اینکه خودشان را فروختند در برابر انکارِ آیات خدا،
«بَغْیًا» از روی حسادت؛ می‌گفتند چرا پیامبر از بنی‌اسرائیلی نیست؟
چرا عرب است؟
«بَغْیًا أَنْ یُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَىٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ» در خواست خداوند که به هرکدام از بندگانش که بخواهد رسالتش را واگذار کند، حسادت ورزیدند؛ اما این‌ها نتوانستند تحمل کنند.
«فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍ» مبتلا و گرفتار شدند به خشمی‌افزون بر خشمی،
«وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُهِینٌ» و برای کافران عذابی خوار کننده وجود دارد.
آیۀ ۹۱ :
«وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنْزِلَ عَلَیْنَا وَیَکْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِیَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»
«وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ» آنگاه که به آن‌ها گفته می‌شد ایمان بیاورید به آنچه -یعنی آیات قرآن- خداوند نازل فرموده است، «قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنْزِلَ عَلَیْنَا» می‌گفتند ما به آنچه بر خود ما نازل شده -یعنی تورات- ایمان می‌آوریم، «وَیَکْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ» به بقیه جز تورات کفر می‌ورزیدند، «وَهُوَ الْحَقُّ» در حالی که قرآن حق بود، «مُصَدِّقًا لِمَا مَعَهُمْ» تصدیق می‌کرد توراتی را که نزد آن‌ها بود،قرآن با بشارت‌های تورات قابل تطبیق بود.
«قُلْ» ای پیامبر به یهودیان بگو؛ اگر شما واقعاً دنبال پیغمبر بنی‌اسرائیلی هستید چرا پیامبران خود را کشتید؟
آن‌ها که بنی‌اسرائیلی و از نژاد شما بودند، پس معلوم است یک مشکل دیگری دارید…
«فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِیَاءَ اللَّهِ» چرا پس از موسی بن عمران چند صد پیغمبر را به جرم حق‌گویی کشتید؟
«قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِیَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»اگر واقعاً ایمان دارید چرا بنی‌اسرائیلی‌ها –و در رأس همه موسی بن عمران- را کشتید؟! شما دربارۀ موسی بن عمران امتحان بدی پس دادید.
آیۀ ۹۲ :
«وَلَقَدْ جَاءَکُمْ مُوسَىٰ بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ»
«وَلَقَدْ جَاءَکُمْ مُوسَىٰ بِالْبَیِّنَاتِ» موسی بن عمران با معجزات و دلایل روشن نزد شما آمد، «ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ» اما شما گوساله را بعد از موسی گرفتید، موسی بن عمران به کوه طور رفت تا تورات بیاورد، ولی شما به دنبال گوساله پرستی رفتید.
«وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ» شما ظلم کردید؛ هم به خودتان و هم به نسل‌های آینده ظلم کردید.
آیه در مورد یهودیان زمان پیغمبر است اما سابقۀ بد آن‌ها را هم به رخشان می‌کشد.
تاریخ حلقه‌های متصلی است که هر حلقه از حلقه‌های قبل تأثیر می‌پذیرد و بر حلقه‌های بعد تأثیر می‌گذارد.
آیۀ ۹۳ :
«وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَکُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَیْنَاکُمْ بِقُوَّهٍ وَاسْمَعُوا ۖ قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَیْنَا وَأُشْرِبُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا یَأْمُرُکُمْ بِهِ إِیمَانُکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»
«وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ» یاد کنید وقتی را که ما از شما پیمان گرفتیم، «وَرَفَعْنَا فَوْقَکُمُ الطُّورَ» قطعۀ بزرگی از کوه را بالای سر شما قرار دادیم و این را به شما گفتیم و از شما خواستیم که:«خُذُوا مَا آتَیْنَاکُمْ بِقُوَّهٍ» آنچه را به شما دادیم و آنچه را که بر شما نازل کردیم بدون شوخی و با قدرت، جدی بگیرید، تورات را جدی بگیرید.
خوب گوش کنید که آن‌ها چه جوابی دادند:
«قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَیْنَا» می‌شنویم ولی نافرمانی می‌کنیم، با کمال پررویی تورات را می‌شنویم اما نافرمانی می‌کنیم.
«وَأُشْرِبُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ» آبیاری شد عشق به گوساله در دل‌های آن‌ها به خاطر کفرشان، «قُلْ» ای پیامبر بگو، «بِئْسَمَا
یَأْمُرُکُمْ بِهِ إِیمَانُکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» اگر واقعاً ایمان دارید، این ایمان‌های شما بد فرمانی به شما می‌دهد که در مقابل پیامبر حق
ایستادگی، نافرمانی و لجاجت بکنید. این اسمش ایمان نیست! ایمان یعنی حق‌پذیری و معنای لجاجت نمی‌دهد.
آیه‌های قرآن برای همه روزگاران است. سرگذشت قوم یهود سرگذشتی پرفراز و نشیب و خواندنی است.
خدانگهدار شما…
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.