وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ اما لوط را ما در رحمت خود داخل کردیم. او از صالحان است یکی از پیام‌های این آیه این است که اگر می‌توانید محیط‌های فاسد را درست کنید اگر نمی‌توانید خودتان زود فرار کنید. یک قصه‌ای است که شاید شنیده باشید من سربسته این قصه را می‌گویم پیامبر عزیز ما صلی الله علیه و آله نشسته بودند در مسجد این را علامه مجلسی این را در بحارالانوار نقل می‌کند. یک کسی آمد گفت پیامبر یک آقایی در بیرون از مسجد با شما کار دارد. پیامبر گفت بگویید بیاید داخل گفتند نمی‌آید پیامبر رفتند بیرون و دیدند خیلی پریشان است پرسیدند چه شده گفت گناه کردم. پیامبر فرمود خب توبه کن گفت نه گناهم خیلی بزرگ است. پیامبر فرمود خب خدا می‌بخشد چقدر گناه کردی به تعداد ستارگان گفت نه از آن هم بیشتر گفت به تعداد شن‌های بیابان به تعداد قطره‌های باران گفت نه از آن هم بزرگتر هرچه پیامبر گفت گفت نه از آن هم بزرگتر در آخر پیامبر گفت خدای تو بزرگتر است یا گناهی که کردی؟ گفت نه خداوند بزرگتر است.

پیامبر هم در اخلاقش نبود که از کسی بپرسد که چه گناهی مرتکب شدی ولی از این شخص پرسید مگر چه کردی؟ جواب داد شب‌ها که مردگان را در قبرستان دفن می‌کردند وقتی خانواده میت به خانه‌شان می‌رفتند می‌رفتم قبر را می‌شکافتم و کفن آنها را می‌دزدیدم. انسان گاهی از حیوان هم پست‌تر می‌شود. تا اینکه تازه عروس جوانی را آوردند در قبرستان خاک کردند و من هم نیمه شب رفتم او را از قبر بیرون آوردم و او به سخن آمد به من گفت از خدا حیا نمی‌کنی؟ من هم حیا کردم قصه من این است.

حالا شما حساب کنید این حدیث خیلی عجیب است پیامبری که فرمود اگر گناه تو به اندازه شنهای بیابان باشد یا به اندازه قطرات آب یا ستارگان خداوند می‌بخشد. اینجا فرمود از من دور شو ای فاسق آتش تو نزدیک است مرا هم بسوزاند. یعنی انسان گاهی دست می‌زند به یک زشتی‌هایی که تصورش را نمی‌توان کرد. محیط فاسد را اگر می‌توان اصلاح این کار را بکند ولی اگر نمی‌تواند باید آنجا را ترک کند. قرآن کریم می‌فرماید فرشتگان قبض روح می‌پرسند کجا بودی؟ می‌گوید ما در یک محیط ناجوری بودیم. می‌فرماید قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا. می فتی به یک جای دیگر حتماً باید اینجا زندگی می‌کردی!  ادامه قصه این لوط پیامبر را که ما نجات دادیم در دعاهایش از ما خواسته بود.

بعضی می‌گویند خداوند که خواسته‌های ما را می‌داند حوائج ما را می‌داند خداوند می‌فرماید ادعونی بخواهید از من همین خواستن اصرار کردن الحاح کنید گریه کنید خود خدا به ما فرموده حضرت لوط از قبل نادا. نادا یعنی صدا زدن با صدای بلند یعنی با صدای بلند گفت ای خدا مرا نجات بده این‌ها آدم شدنی نیستند. چون خدا که به ما نزدیک است نادا یعنی من یک جایی گیر افتادم مثل کسی که دارد غرق می‌شود داد می‌زند از قبل حضرت لوط صدا زده بود خدا را ما هم دعای او را مستجاب کردیم او را و اهلش را نجات دادیم اهلش یعنی خانواده‌اش و کسانی که به او ایمان آورده‌اند از چه چیزی نجات دادیم من الکرب العظیم. میگن کرب و بلا یعنی گرفتاری بزرگ از آن گرفتاری بزرگ ما نجاتش دادیم گرفتاری بزرگ حضرت لوط چه بود زندگی کردن در یک محیط کثیف.

شما در نظر بگیرید یک محیطی است که در آن پاکیزگی را رعایت نمی‌کنند مثلاً هوا کثیف است فرش‌ها کثیف است شیشه‌ها کثیف است این آلودگی ظاهریست اما از لحاظ اخلاقی آن آلودگی هزاران برابر این است. در تفسیر این آیه که وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ ما به ابراهیم و اسماعیل قرار گذاشتیم که مسجد را تمیز کنند حالا تمیز کنند یعنی چه؟ نظر شما چیست؟ یعنی از همین آلودگی‌های ظاهری مثلاً ته سیگار نباشد چوب کبریت نباشد یا آلودگی‌های فکری یا معنوی حالا مفسران می‌گویند همه این‌ها را شامل می‌شود.

اصلاً زندگی کردن در محیط آلوده خیلی سخت است انسان آرامش ندارد می‌خواهد هوا تنفس کند آلوده است. اما انسان‌هایی که در یک شهری زندگی می‌کنند که پیوسته اعمال و رفتارهای زشتی انجام می‌دهند. وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ما حضرت لوط را کمک کردیم یک پیغمبر پاکیزه صادق و خیرخواه و دلسوز و امین که مردم گوش به حرفش نمی‌دادند دیدیم مأیوس شده ما او را کمک کردیم در برابر مردمی که آیات ما را دروغ می‌شمردند. آقا این حرف‌ها را آخوندها درست کردند جهنم چیست خدا مهربان است کسی را جهنم نمی‌برد. این‌ها مردم بدی بودند. در مورد قوم حضرت لوط قوم سوء یعنی قوم بد.

قصه حضرت نوح چیست خداوند حضرت نوح را که گفته‌اند آدم دوم یعنی فصل اول زندگی بشر آدم و حوا وقتی حضرت نوح آمد گفتند آدم دوم و ۹۵۰ سال عمر کرد. که نتیجه‌اش ۸۰ نفر بودند که به آن ایمان آوردند مثل اینکه هر ۱۳ سال یک نفر ایمان می‌آورد. ما مثلاً چند بار منبر برویم و مردم ما را مسخره کنند دیگر نمی‌رویم یا فحش بدهند و تحقیر کنند و اهانت کنند مثلاً به پیامبر خدا می‌گفتند این دیوانه است. ۹۰۰ سال پیامبری کرده است حضرت ابراهیم با آن بزرگی را می‌گویند از شیعیان حضرت نوح است یک سوره در قرآن داریم به نام حضرت نوح علیه السلام که به پیشگاه خداوند می‌گوید ای خدا هر روز و هر شب به شکل‌های مختلف من این‌ها را نصیحت کردم به آنها تعلیم دادم و نتیجه تبلیغ من فرار بود و از من فرار می‌کردند. تا اینکه نفرین کرد پیامبران نفرین نمی‌کردند بعد از ۹۰۰ سال نفرین کرد حضرت یونس علیه السلام زودتر نفرین کرد که به آن بلا گرفتار شد. نفرین حضرت نوح این بود که